നമുക്ക് ദേശാടനക്കിളികളാകാം...

നേരം പുലരുമ്പോൾ നമുക്കു രണ്ടു ദേശാടനക്കിളികളാകാം... എപ്പോഴും നിർത്താതെ മിണ്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന, ഉടൽ നിറയെ നീലത്തൂവലുള്ള കിളികൾ.... എന്നിട്ട് പെട്ടെന്നൊരു നിമിഷത്തിൽ ആരെയും കൂട്ടാതെ പറക്കാം,
പഴയ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഗൂഗ്ൾ മാപ്പ് നോക്കി അറിയാത്ത വഴികളിലൂടെയെല്ലാം.... എന്നിട്ട് ഓരോ നാട്ടിലെയും പൂമരങ്ങളിൽ ഇത്തിരി നാൾ കൂടു കൂട്ടാം. വസന്തത്തിനൊപ്പം പിന്നെയും അറിയാത്ത ആകാശങ്ങളിലേക്ക് ചിറകുകൾ വീശാം.
നീലച്ചിറകുകൾ വീശിത്തളരുമ്പോൾ പരസ്പരം താങ്ങായി കടലുകള്‍ താണ്ടാം...  ഇടയ്ക്ക് മോഹിപ്പിക്കുന്ന ചെറു ദ്വീപുകളില്‍ വിശ്രമിക്കാനിറങ്ങാം... മരപ്പൊത്തുകളില്‍ തിങ്ങിയിരുന്ന് മഴ കാണാം... മഞ്ഞു പെയ്യുമ്പോൾ തണുത്ത് വിറച്ച് നിന്‍റെ ചിറകിനടിയിൽ പറ്റിച്ചേരാം....
പൂക്കളില്‍നിന്നു തേനുണ്ടും മധുരമുള്ള പഴങ്ങള്‍ പങ്കിട്ടെടുത്തും ഇടയ്ക്ക് കളിയായി കൊത്തു കൂടിയും ദേഷ്യപ്പെട്ട് നിന്നെ കൊത്തി നോവിച്ചും....
പിന്നെ, ഇലകൾ പൊഴിച്ചു നിൽക്കുന്ന മരച്ചില്ലകളിൽ തളിർത്തു പൂക്കാം. ആ പൂമണം തങ്ങി നിൽക്കുന്ന ചിറകുകളുമായങ്ങനെ പിന്നെയും പറക്കാം.
പുലരി മുതല്‍ സന്ധ്യ വരെ സ്വന്തമാവുമ്പോള്‍, ഒരുചിറകടിയില്‍ പുലരി പൂക്കുന്നതും മറു ചിറകില്‍ സന്ധ്യ ചുവക്കുന്നതും കാണാം....
തൂവലുകളിൽ നിലാവ് പൂക്കുന്ന നീല രാവുകളിൽ, പരസ്പരം കാവലായി നേരം വെളുപ്പിക്കാം.
അതിനു മുൻപ്, ഇലകൾ കൂമ്പിയ ചില്ലകളിൽ കൂടു കൂട്ടാം. കൊച്ചു ചില്ലകളും പഞ്ഞിത്തുണ്ടുകളും കുരുന്നിലകളും നിരത്തിയ കൂട്.... അവിടെ പരസ്പരം കണ്ണിലെ തിളക്കം വെളിച്ചമാക്കി കണ്ടിരിക്കാം... എന്നിട്ട് ആകാശം നോക്കിയിരിക്കാം. നക്ഷത്രങ്ങളെ കാണാം....
കണ്ണില്‍ പ്രതിഫലിക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളെ നോക്കി ചിരിക്കാം... നിലാവിന്‍റെ മധുരം മുഴുവന്‍ ഊറ്റിക്കുടിക്കാം....
അപ്പോഴായിരിക്കും മഴ പെയ്യുക. എല്ലാരും മഴ കണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ നമുക്ക് ഇലച്ചിലുകളുടെ അരികു പറ്റി, മഴവില്ല് നോക്കി പറക്കാം.... ആ മഴവില്ലില്‍ നിന്ന് ഏഴു നിറങ്ങളും ചാലിച്ചെടുത്ത് മഴനൂലുകൾ കോർത്ത് ഓരോ കുപ്പായം തുന്നാം....
മഴ മാറുമ്പോൾ വെള്ളത്തുള്ളികൾ പെയ്യുന്ന ചില്ലകളിലിരുന്ന് കിതച്ചു കൊണ്ട് തൂവൽ ചിക്കിയുണക്കാം. അപ്പോ മഴയും മഞ്ഞും വെയിലും പിന്നെ പേരറിയാത്ത പൂക്കളുടെ ഗന്ധവും പിന്നെ നിലാവുമെല്ലാം ചിറകുകളിൽ ഘനീഭവിച്ചു കിടക്കും. മഴ പെയ്തു തോര്‍ന്നാലും കുറച്ചു നേരം മരം പെയ്യുന്നതിനു കീഴെക്കൂടി പറക്കണം. നിന്നെ ഒരിക്കൽക്കൂടി നനയിച്ചു കൊണ്ട് എന്‍റെ തൂവലിലെ നനവും പിന്നെ കുസൃതിച്ചിരിയും.... തൂവൽ ചിക്കിയുണക്കി ഇളം വെയിലേറ്റ് വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞിരിക്കണം; നിർത്താതെ വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞു പറഞ്ഞ്, മതി വരാത്ത പാട്ടുകൾ പാടി, വീണ്ടും പറന്നു പറന്നങ്ങനെ....
ആ ദേശാടനത്തിനിടയില്‍ നമുക്ക് പിന്നെയും തെങ്ങിന്‍ തോപ്പിനു നടുവിലേക്കു നീളുന്ന ചെമ്മണ്‍ പാതയുടെ അറ്റത്തെ വീടും, മുറ്റത്തെ കല്‍പ്പടവുള്ള കുളവും സ്വപ്നം കണ്ടു തുടങ്ങാം... പിന്നെ രണ്ടു നീലത്താമരകളായി വിടരാം...

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

അയ്യന്‍ തിരുകണ്‍ഠന്‍

Image
പണ്‍ട് പണ്‍ട് എ ഡി ‍‍പന്ത്രണ്‍ടാം  നൂറ്റാണ്‍ടില്‍ മുകുന്ദപുരം തലസ്ഥാനമാക്കി തൃശൂര്‍ ജില്ലയുടെ ഭൂരിഭാഗവും ഭരിച്ചിരുന്ന ഒരു പുലയ രാജാവുണ്‍ടായിരുന്നു. അയ്യന്‍ തിരുകണ്‍ഠന്‍.കൊച്ചി രാജാവിന്‍റെ സാമന്തനായിരുന്നു അയ്യന്‍. പുലയ രാജാവിന്‍റെ കീഴില്‍ നാട് സമ്പത് സമൃദ്ധമായെന്നും ഇട്ടു മൂടാന്‍ പൊന്നും പണവും കുമിഞ്ഞുകൂടിയെന്നുമാണ് കേട്ടറിവ്. അങ്ങനെയൊരിക്കല്‍ കൊച്ചി രാജാവ് മുകുന്ദപുരത്തേക്ക് നേരിട്ടെഴുന്നള്ളി, രാജാവിനെ സന്തോഷിപ്പിക്കാനായി അയ്യന്‍ തിരുകണ്‍ഠന്‍ സ്വര്‍ണം കോണ്‍ട് പറ വച്ചു.  പക്ഷേ പറനിറക്കാന്‍ കുനിഞ്ഞ അയ്യനെ  സ്വാര്‍ഥതയും ഭീതിയും മൂത്ത കൊച്ചിരാജാവ്  തല്‍ ക്ഷണം വെട്ടിക്കൊന്നുവത്രേ ..! എല്ലാം കേട്ടറിവാണ്. കഥകളില്‍ ചില്ലറ മാറ്റങ്ങളെല്ലാമുണ്‍ടാകാം. എന്തായാലും ഈയിടെ ഇരിങ്ങാലക്കുടയില്‍ അയ്യന്‍ തിരുകണ്ഠന്‍റെ പേര് വീണ്‍ടുമുയര്‍ന്നു വന്നു. ദളിത് രാജാവിന്‍റെ പേര് നഗരത്തിലെ പ്രധാന റോഡിന് നല്‍കണമെന്നാലവശ്യപ്പെട്ടുകൊണ്‍ടുള്ള പത്രവാര്‍ത്തയിലൂടെയായിരുന്നു തുടക്കം. തുടക്കം എന്നൊന്നും പറയാനില്ല. രണ്‍ട് കോളം വാര്‍ത്തയുടെ ഒരു ദിനം നീളുന്ന ആയുസ് മാത്രമേ ഇക്കാര്യത്തിനുമുണ്‍ടായിരുന്നുള്ളു.തിരുകണ്‍ഠനെകുറിച്
Read more

വെളുത്ത പൂക്കൾ

Image
വെളുത്ത പൂക്കൾ മാത്രം വിരിഞ്ഞിരുന്ന പൂന്തോട്ട മായിരുന്നു എന്‍റേത്... വെളുത്ത റോസാ പൂക്കളും വെള്ള നിറമുള്ള പത്തു മണിപ്പൂക്കളും പേരറിയില്ലെങ്കിലും ഇപ്പോഴും പടർന്നു ചുറ്റി അഞ്ചിതളുള്ള വെള്ളപ്പൂക്കൾ വിരിയിക്കുന്നൊരു വള്ളിച്ചെടിയും പിന്നെ ഇന്നോ നാളെയോ മൊട്ടിടുമെന്ന് മോഹിപ്പിച്ച് ഇന്നോളം പൂക്കാതിരുന്നൊരു മുല്ലയും...  അതിനു മുമ്പ് പല തവണ നട്ടിട്ടും പൊടിക്കാതിരുന്ന പത്തിരുപത്തൊന്ന്  ചുവന്ന റോസാത്തണ്ടുകളോട് പിണങ്ങിയാണ് പേരറിയാത്തൊരു ചെടിയുടെ തണ്ട് നനഞ്ഞ മണ്ണിലേക്ക് നട്ടു പിടിപ്പിച്ചത്. അധികം വൈകും മുൻപേ തന്നെ അതിന്‍റെ ഹൃദയം പോലുള്ള ഇലകൾ വാടി തളർന്ന് തല കുമ്പിട്ടു. ഞാനെത്ര വെള്ളമിറ്റിച്ചിട്ടും പിറ്റേന്ന് സൂര്യനുദിക്കും വരെ  മറ്റാരെയും വിശ്വസിക്കാനില്ലാത്ത പോലെ മണ്ണിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് പറ്റിച്ചേർന്ന് കിടന്നു. പക്ഷേ പിറ്റേ ദിവസം തളിച്ച വെള്ളം മുഴുവൻ കുടിച്ച് പതിയെ തലയുയർത്തി നോക്കി. അങ്ങനെ പോകെപ്പോകെ അതൊരിത്തിരി ഉയരത്തിൽ വളർന്ന് പച്ച ഇലകൾക്കിടയിൽ കടും ചുവപ്പുനിറമുള്ള പൂക്കൾ വിരിയിച്ചു. ഒരു പ്രതീക്ഷയുമില്ലാതിരുന്ന കാലത്ത്  ആ കുഞ്ഞു ചെടി മൊട്ടിട്ടപ്പോഴും പൂവിട്ടപ്പോഴുമായിരുന്നു ഞാനേറ്റവും സന്തോഷിച
Read more

മന്ത്രവാദിനി

Image
ഞാനൊരു മന്ത്രവാദിനിയാകാതിരുന്നത് നിന്‍റെ മാത്രം ഭാഗ്യമാണ് അല്ലായിരുന്നുവെങ്കില്‍  നിന്‍റെ പൂർവജന്മങ്ങളിലേക്ക് ചൂഴ്ന്നിറങ്ങി  നിന്നിലേക്ക് വിടര്‍ന്നുലഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന  സകല പ്രണയങ്ങളെയും ഓര്‍മകള്‍ പോലുമവശേഷിപ്പിക്കാതെ വേരടക്കം പിഴുതെടുത്ത്  വസന്തമെത്തി നോക്കാത്ത  ബോണ്‍സായ് ചെടികളാക്കി  എന്റെ വീടിന്‍റെ പിന്നാമ്പുറത്ത് തളച്ചിട്ടേനെ. നിന്‍റെ ഭാവിയിലേക്ക് പറന്നിറങ്ങി നിന്നിലേക്കെത്താനായി ഒരുങ്ങുന്ന  പൂമരത്തൈകളെയെല്ലാം  വിത്തുകളിലേക്ക് തന്നെ ആവാഹിച്ച്  വെള്ളവും മണ്ണും ജീവവായുവും  എത്താത്ത വിധം  എന്‍റെ പത്തായത്തിലെ  ഇരുട്ടറയില്‍ ഇട്ടു പൂട്ടിയേനെ. എന്‍റെ മന്ത്രവടി ചുഴറ്റി വസന്തമെന്നാല്‍  ഞാന്‍ മാത്രമാണെന്ന് നിന്നെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചേനെ. നിനക്കു വേണ്ടി മാത്രമായി  എന്‍റെ വിരല്‍ത്തുമ്പില്‍ നിന്ന്, എത്രത്തോളം ഒഴുകണമെന്നറിയാത്ത  നീരുറവകളും എപ്പോഴലിയണം എന്നറിയാത്ത മഞ്ഞു പരലുകളും എന്നസ്തമിക്കണമെന്നറിയാത്ത സൂര്യചന്ദ്രന്മാരും പിറന്നേനെ. നീ വിടര്‍ത്തുന്ന പൂക്കളെല്ലാം എന്‍റെ മുടിച്ചുരുളില്‍ മാത്രം കുരുങ്ങിക്കിടന്നേനെ. എന്‍റെ മായാജാലങ്ങള്‍ക്ക്  ശക്തി പോരാതെ വന്നാല്‍ നീ യാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളിലേക്ക്  ഉണരുമോയെന്ന്
Read more