ഞാൻ വന്ന് കൊണ്ടു പോകാം
എവിടെ വരെ കൊണ്ടു പോകും? വീടിന്‍റെ പടി വരെ അതു കഴിഞ്ഞാൽ? അതു കഴിഞ്ഞാൽ.... വരാൻ നിനക്കും കൊണ്ടു പോകാൻ എനിക്കും ഇടമില്ല.
Posts
ജൈനക്ഷേതത്തിലൂടെ...
ചെറിയ ചാറ്റല്‍മഴക്കൊപ്പമാണ് അതിരാവിലെ ഫോര്‍ട്ട്കൊച്ചി കടല്‍പ്പുറത്തെത്തിയത്. മഴച്ചാറ്റലില്‍ നനഞ്ഞു തുടങ്ങിയെങ്കിലും കടല്‍ത്തീരത്ത് ആള്‍ത്തിരക്കിനു കുറവൊന്നുമില്ല. നനഞ്ഞ ബഞ്ചുകളില്‍ കുട ചൂടിയിരുന്ന് കടല്‍ക്കാഴ്ച കാണുന്നവര്‍, മഴയോ വെയിലോ കനക്കുന്നതിനു മുന്‍പ് പ്രണയ നിമിഷങ്ങള്‍ ക്യാമറയില്‍ പകര്‍ത്താനായെത്തിയവര്‍… കടല്‍ത്തീരത്തിരിക്കുമ്പോള്‍ മഴ ഇനിയും കനക്കാനുള്ള സാധ്യതകളുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും അവിടെ നിന്നും മട്ടാഞ്ചേരിയിലേക്കുള്ള യാത്ര ഇനിയൊരിക്കല്‍ കൂടി മാറ്റി വയ്ക്കാന്‍ ഞങ്ങളാരും തയാറായിരുന്നില്ലെന്നു മാത്രം. ശ്വേതാംബര്‍ മൂര്‍ത്തിപൂജക് ജെയ്ന്‍ സംഘിലേക്ക്… എറണാകുളത്തെ മട്ടാഞ്ചേരിയിലേക്കൊരു യാത്ര പോകാമെന്നു തീരുമാനിച്ചപ്പോള്‍ പതിവു പോലെ ആദ്യം തിരഞ്ഞത് ഗൂഗിളിലായിരുന്നു. മട്ടാഞ്ചേരിയെന്ന പേര് കേട്ടപ്പോഴേക്കും ഗൂഗിള്‍ കാണിച്ചു തന്നതെല്ലാം പേരു കേട്ട ജൂതത്തെരുവുകളും സിനഗോഗും ഡച്ച് പാലസുമെല്ലാം.. പക്ഷേ ഗൂഗിള്‍ നിര്‍ദേശങ്ങളെല്ലാം വേണ്ടെന്നു വച്ച് ജനൈക്ഷേത്രത്തിലേക്കു പോകാനുറപ്പിച്ചു. കൊച്ചിന്‍ കോര്‍പ്പറേഷന്‍റെ വിശദമായ ബ്ലോഗില്‍ പോലും പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ലാത്ത കൊച്
പ്രണയത്തിന്‍റെ വിഷാദ ഭാവം
വിഷാദമഗ്നമായ പ്രണയം തുളുമ്പി നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കൊണ്ട് ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്‍റെ തന്നെ പ്രണയസങ്കൽപ്പമായി മാറിയ ഗായകൻ… പ്രണയത്തിന്‍റെ നക്ഷത്രങ്ങൾ തിളങ്ങി നിൽക്കുന്നൊരു ലോകത്തു നിന്ന് ഒഴുകിയെത്തിയ ശബ്ദമായിരുന്നു അത്… പ്രിയപ്പെട്ട ഗായകൻ, മുകേഷ്. പ്രണയവും സൗഹൃദവും, തീരാത്ത വിഷാദവുമായി ആ ശബ്ദം പിറന്നിട്ട് തൊണ്ണൂറ്റിമൂന്ന് സംവത്സരങ്ങൾ കടന്നു പോയിരിക്കുന്നു…. കാലങ്ങൾക്കപ്പുറത്തുനിന്ന് ഇപ്പോഴും തീരാത്ത പ്രണയത്തോടെ മുകേഷ് പാടുന്നു…. ഇടയ്ക്കിടെ എനിക്കു തോന്നുന്നു, നീ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടത് എനിക്കു വേണ്ടി മാത്രമാണെന്ന്; നക്ഷത്രക്കൂട്ടങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്നു നിന്നെ മണ്ണിലേക്കു വിളിപ്പിച്ചതും എനിക്കു വേണ്ടി മാത്രമാണെന്ന്…. കഭീ കഭീ മേരേ ദിൽ മേ ഖയാൽ ആത്താ ഹേ, കെ ജൈസ
ആരോ എഴുതിയ കവിത
നാളെയീ പീത പുഷ്പങ്ങള്‍ കൊഴിഞ്ഞിടും .. പാതയില്‍ നിന്നെ തിരഞ്ഞുറങ്ങും .. കൊല്ലപ്പരീക്ഷയെത്താറായ് സഖാവേ കൊല്ലം മുഴുക്കെ ജയിലിലാണോ... എന്റെ ചില്ലയില്‍ വെയിലിറങ്ങുമ്പോള്‍ എന്തു കൊണ്ടോ പോള്ളിടുന്നിപ്പോള്‍ താഴെ നീയുണ്ടായിരുന്നപ്പോള്‍ .. ഞാനറിഞ്ഞില്ല വേനലും വെയിലും നിന്റെ ചങ്കു പിളര്കുന്ന മുദ്രാ വാക്യമില്ലാത്ത മണ്ണില്‍ മടുത്തു ഞാന്‍ . എത്ര കാലങ്ങളായ് ഞാന്‍ ഈയിട ത്തെത്ര പൂക്കാലെമെന്നെ തൊടാതെ പോയ് ... നിന്റെ കൈപ്പട നെഞ്ചില്‍ പടര്‍ന്ന നാള്‍ എന്റെ വേരില്‍ പൊടിഞ്ഞു വസന്തം .. നീ തനിചിരിക്കാറുള്ളിടതെന്ന്‌റെ പീതപുഷ്പങ്ങളാറിക്കിടക്കുന്നു .. കാരിരുമ്പഴിക്കുള്ളില്‍ കിടന്നു നീ എന്റെ പൂവിന്‍ ഗന്ധം കുടിക്കണം .. നെന്റെ ചോരക്കണങ്ങളാണെന്നില്‍ പീതപുഷ്പങ്ങളൊക്കെ തൊടുത്തതും... ആയുധങ്ങളാണല്ലോ സഖാവേ നിന്റെ ചോര ചൂടാന്‍ കാത്തിരുന്നത് .. തോരണങ്ങളില്‍ സന്ധ്യ ചേക്കേറുന്നു പൂമരങ്ങള്‍ പെയ്തു തോരുന്നു .. പ്രേമമായിരുന്നെന്നില്‍ സഖാവേ പേടിയായിരുന്നെന്നും പറഞ്ഞിടാന്‍ ... വരും ജന്മമുണ്ടെങ്കിലീ പൂമരം നിന്റെ ചങ്കിലെ പെണ്ണായ് പിറന്നിടും ..